Puur, betrokken …

Rijk

Mijn lijf verraadt mijn leeftijd. De tijd begint aan mij te knagen. Ik ben óver de helft. Dit benauwt mij niet, het irriteert mij hooguit. Passies verschuiven. De lessen in relativering zijn bijna geleerd. De buitenwereld is steeds minder belangrijk. Het gaat om de liefde. Dit ben ik, helemaal.

De duiker herinnert mij aan Italië. Daar hoef ik niets. Boven op de berg, met blik op de zee en Capri aan de horizon, is er tijd om stil te staan. Een plek van ontmoeting. Werk staat op de achtergrond. Alles gaat langzamer, rustiger. Dáár vind ik de rust in mijn hectisch bestaan.

Een robuuste plek, waar zee en bergen samenkomen. Ik ben er thuis, er is tijd om te mijmeren. In stilte mijn gedachtes op te zoeken. Er is geen oordeel, er zijn geen verplichtingen. Alleen of met vrienden ervaar ik de magie van de omgeving. Je kunt er jezelf zijn. Niets moet en alles kan.

De motor kreeg ik van mijn zoon. Een dierbaar bezit. Vaderschap zit vol uitdagingen, is confronterend. Ik vóel me niet alleen verantwoordelijk, ik ben het ook! Zoekend naar balans tussen werk en privé. Het houdt mij scherp. Het heeft mijn leven verrijkt.

Ik besef steeds meer waar het écht om gaat. Dat heeft de tijd mij geleerd. Niet altijd zonder slag of stoot, maar ik ben er gekomen. Dingen beleven, genieten van het moment. Elkaar wat gunnen en accepteren wat er is. Vrijheid in denken en doen, een kostbaar geschenk. Ik heb een rijk leven.